بررسی وضعیت آسیب شناسی امنیت اجتماعی زنان در فضاهای عمومی شهری

امنیت از جمله مقولات مهم در هر جامعه به شمار می آید و مقدمه ای برای حیات هر نظام سیاسی و اجتماعی است. از این رو موضوعات و مسایل بسیاری را پیرامون خویش در رابطه با تامین یا عدم تامین آن به همراه دارد. آسیب پذیر ترین اقشار هر جامعه در رابطه با موضوع امنیت زنان هستند ، از سویی با تغییرات انجام گرفته در سطح اجتماع حضور بیشتر زنان در فعالیت های اجتماعی ، تردد آنان را بیش از پیش به نقاط مختلف شهر ضروری نموده است و اگر موضوع معضلات حمل و نقلی ، به ویژه ترافیک را با اهمیت تلقی کنیم تأسیس مترو برای پاسخگویی به این نیازهاست که انتخاب این وسیله از سوی بهره برداران با مزیت نسبی امنیتی آن به نظر می آید موجب کاهش این مشکلات گردد. در این راستا هدف از این پژوهش بررسی و دستیابی به عوامل موثر در ایجاد حس ناامنی در محیط های عمومی شهری (مترو) بر زنان می باشد. روش پژوهش از حیث موضوع توصیفی و هدف کاربردی می باشد. اطلاعات و داده های مورد نیاز به شیوه پیمایشی و میدانی ، از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و excel انجام گرفته است.برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شده و اثبات فرضیات نیز از آزمون های آزمون تی یک نمونه ای و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد زنان مترو را با تأکید بر محل های( ایستگاه ها) وسیله مطئنی از جنبه های مختلف می دانند و همچنین باید به تاثیر دسترسی به پلیس ، فضاهای کالبدی و ویژگی های خود زنان را نیز بر عوامل موثر بر امنیت زنان در مترو اشاره کرد.